Posted in કાવ્યો by saryu on October 1st, 2014 Circles of Miracles
The frame of your mind is made too big by your ego,
The painting in that frame seems too small next to ego.
From you to me a wave of compassion,
If I can receive, it becomes a miraculous mission.
Affliction bangs its head in the dark,
At the barriers built of yours and mine.
There the fragile feelings are rashly broken.
The graceful waves are brashly trodden.
Affection travels quite free in elation,
Go take a chance to revel in relations.
Petals of lotus link smile to smile,
In wide open space from eye to eye.
God is a giver, there are very few receivers.
The givers and receivers make the circles of miracles.
——-
અધૂરપ
07 Sep 2014 2 Comments
અધૂરપ-અસંતોષ
મારા ભાગ્યમાં કેટલું રે સુખ!
મારી ઝોળીમાં જેટલું ઝીલી શકું.
સુખ મંજરીનો છમછમ વરસાદ,
ખોળો પાથરી જે પ્રેમથી ભરી શકું.
સાત રંગે સજેલ મેઘધનુને ઉચાટ,
વધુ રંગોને મેળવું તો લાગું સમ્રાટ.
સતત અંતરમાં અરજી કચવાટ,
વધુ માંગણીનો તત્પર તલસાટ.
સૂર્યમુખી કહે, નહીં મોટી કો’ આસ,
મારા રંગીલા ફૂલોમાં દેજો સુવાસ.
મીઠો મોગરો કહે હું મહેકું આવાસ,
મને રીજવો દઈ રંગીન લિબાસ.
છતે દીવે મારે ઓરડે અંધાર,
ખસે ઓઢણી તો રૂહમાં સવાર.
કંકુ, કરુણા સંતોષ ને ઉપકાર,
સજે અધૂરપ સૌ સુખનો શણગાર,
—–
No happiness without gratitude and appreciation of whatever we have.
Soft Yellow Ball
20 Aug 2014 2 Comments
Soft Yellow Ball
We had a soft yellow ball and green little bat;
A rug in her room was a grand play mat.
“Granny! You throw the ball and I hit away;
I know you are slow and I will get away.”
She would laugh and say, “Oh, boy! You are fast.
You surely are the best; now I need some rest.”
In the heart of my heart, I had a suspicion,
Sometimes grandma just let me win.
“I make the tricky moves; I am a checkers champ,
But alas! I am trapped; I hold the tears back.”
Grandma used to say, “Oops! I made a wrong move.
It looks like, boy, you will win soon.”
In the heart of my heart, I have confidence;
Grandma has helped; it is coincidence.
I go out into the world, so aggressive and keen,
The best I can be where no one lets me win.
——-
Vacation time, playing with seven years old Kethan . . . August 2014
અરેરાટી—- Shudder
12 Aug 2014 3 Comments
અરેરાટી…
દાની ધરિત્રીની ખુલ્લી પરસાળ,
નિર્જળ લાચારીમાં વ્યાકુળ જુવાળ,
અગન ફોરા ફેંકી કોણે આંતર્યાં?
તામ્રપત્ર ટાંકથી આંક્યા અભિલેખ,
આતુર આશંક આંખ વાંચે આલેખ,
શબ્દ અણીએ હૈયા કોણે કોતર્યાં?
દેવે દીધેલ આત્મ-શાંતિ નિવાસ,
તારા મારાની ચણી મમત દિવાલ,
દ્વાર તાળા મારી કોણે નોતર્યાં?
સરખા ચહેરા સાહે આશાનું સ્મિત,
ભોળા હ્રદયો ચાહે શ્રધ્ધાનું ગીત,
વચન વેચી વેચી કોણે છેતર્યાં?
એકનો સહોદર તે પરનો કસાઈ,
નીતરતા લોહીમાં કોનો એ ભાઈ!
જતન રાખડીના કટકા કોણે કર્યાં?
——-
માનવમાં અકારણ ક્રુરતા કેમ ભરેલી છે! દરેક વ્યક્તિ સ્વજનના મૃત્યુ પર, એક સરખા આંસુ સારે છે.
તો પણ કોઈને, કોઈ મારે છે.
Translation:
Shudder
In the courtyard of the generous earth,
Waterless nervous tidal flow is helpless,
Who threw the obstacle of the fireball?
The inscription on the metal plate,
Fearful eyes read the message,
Who scratched hearts with the sharp words?
God-given peaceful soul-house,
Man built the infatuation walls of yours and mine,
Who puts lock on the door and then invites?
Similar faces adorn similar smiles of hope,
Innocent hearts want songs of faith,
Who deceived by selling the faith?
The brother of one is a murderer of another,
The one in dripping blood, must be someone’s brother.
Who broke the protective rakhi to pieces?
——–
The cruelty in the world is unfathomable. Each one cries on the death of their own–the same tears. Still they kill each other.
(The rakhi is a protective blessed thread tied by a sister to her brother’s right wrist.)
દિલને હચમચાવી દેતી કવિતા..અને સાચાં સવાલો સામે આવે છે…
સપના
